Çok kez veda, ölüm, sevinç ve duygunun her türlüsünü görmüş bir yol ağzında bizim vedamızın lafı bile olmaz biliyorum. Peki yol nereye gidiyor? Yolun bir yere gitmediği kesin. Arkandan bakakaldığım o yol ağzında, bizi ayıran, göz yaşlarımızla beslenen o yol ağzında. Tek başımayım fakat iki kişiyim hasretinle. 90°lik üçgenin senden uzaklaşan bedenimde gittikçe senin için kül oldukça yeniden doğan anka misali yol alıyorum. 90°lik bir ikilemdeyim gittiğim yer ile gitmem gereken yer arasında.
Çok kez veda, ölüm, sevinç ve duygunun her türlüsünü görmüş bu yol ağzı için bizim göz yaşlarımızın lafı bile olmaz biliyorum. Sana gelen bir yol var görüyorum. Sen giderken bu bisiklet beni sana getiremez fakat sana yürüyerek gelmeye bile razıyım. Geleceğim!
